LENTE - EDITIE Nr. 164/2021
Inleiding
Wat waren zeevarenden weer dankbaar met onze bezoeken. Maanden langer dan normaal blijven ze aan boord van hun schip. Meerdere keren werd ons dan ook gevraagd om terug te komen. U kunt in deze nieuwsbrief kennis maken met de nieuwe medewerker voor de haven van Dordrecht. Wij hopen dat u de fantastische verhalen met plezier zult lezen. Mocht u een reactie willen geven of meer zou willen weten over het werk wat wij doen, dan kunt u contact met ons opnemen. We zouden het erg fijn vinden om in uw kerk, samenkomst of kring meer te mogen vertellen en te laten zien over het werk. Heeft u jassen, truien, en andere goede kleding die u niet meer draagt? Wij ontvangen ze graag want zeelieden zijn er dolblij mee!
Rotterdam - meer dan ooit ben ik blij dat we ‘papieren evangelisten’ bij ons hebben
We waarderen het heel erg dat er mensen zijn die met ons, werkers in de haven, meeleven.
Zoals de meeste van ons hopen we dat de tijd komt dat we weer wat meer dan nu mogen doen, en we weten allemaal dat er onder geleden wordt, door mensen hier, en door de zeelui aan boord. Tegelijkertijd zijn we dankbaar voor zo veel, wat we wel hebben, en vooral van waaruit u en wij mogen leven. Voor veel zeemannen is het heel bijzonder als ze iemand aan boord zien die daar komt voor hen zelf. Dan denk ik aan Iqbal die nog maar 3 maanden zeeman is. Dan denk ik aan Emerton, die met zijn vrienden hier in Rotterdam aanmeerden na een lange reis uit het Verre Oosten. Aan Maxim, die vertelde dat zijn moeder twee maanden geleden was overleden en begraven, terwijl hij aan boord zat, en aan Brian die opmerkte dat hij zijn familie en speciaal zijn tienerdochter zo erg mist. En dan nog een jonge man, nog aan zijn opleiding bezig: Nikita. Meer dan ooit ben ik blij dat we "papieren evangelisten" bij ons hebben. Zij blijven, als wij weggaan. Mede namens zeevarenden zeg ik hartelijk dank aan ieder die als ‘meelevende, actieve werker, zich betrokken weet.
‘Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, vernacht in de schaduw van de Allerhoogste’ (Psalm. 91: 1).
Hartelijke groet,
Wout de Vries
Delfzijl en Eemshaven - door te vertellen over Jezus brengen wij goed nieuws aan boord
Te midden van al die bedrijvigheid stopte ik mijn auto op een rustig plekje om leiding te vragen van Gods Geest. Ik
vroeg God om mij te leiden naar het juiste schip en mensen op mijn pad te brengen aan wie ik over Hem kon vertellen. Op de Beatrixkade werd mijn weg versperd door 2 enorme kranen die druk in de weer waren met het lossen van het vrachtschip de Ameland. Ik kon gewoonweg niet bij het schip komen. Jammer want Ameland is een van mijn favoriete Waddeneilanden. Toen maar naar de Maltkade gereden, daar lag het schip de Elandsgracht, ook een mooie naam natuurlijk, al heb ik iets minder met elanden. Maar het gaat uiteraard om het spreken van de schepelingen. Eerst een gesprek gevoerd met een Oekraïner en een Rus. Beiden heren zijn gelovig maar vooral de Oekraïner had erg veel agnostische ideeën. Ik heb kunnen getuigen dat God ons allemaal kent en dat Hij ernaar verlangt dat wij Hem zoeken. Ondanks de nogal eigenwijze manier van geloven namen beide heren de interactieve Bijbeltjes graag aan. Ik heb ze ook kunnen trakteren op ijsmutsen en op de vraag of ze materialen wilden delen werden 2 Filipijnse bemanningsleden geroepen. Deze mannen vertelden over hun gezin en dat ze hard willen werken zodat hun kinderen naar school kunnen en het later goed zouden hebben. We hebben gesproken over de kracht van gebed en dat God er altijd is om hen bij te staan.
Ook deze mannen heb ik bijbeltjes en ander lectuur overhandigd. De ijsmutsen worden verdeeld met collega’s. Een
prachtige scheepjesfles zal in de kombuis worden geplaatst. Het afscheid was hartelijk en ik hoop de mensen in de toekomst vaker te kunnen spreken. Het belangrijkste dat wij doen is de schepelingen bemoedigen met de boodschap
van het evangelie. Door te vertellen over Jezus brengen wij goed nieuws aan boord. Vergeving en hoop in plaats van dogma's en moeilijke regels. Een zeeman vertelde mij heel oprecht dat hij de Bijbel niet kon begrijpen; “Het is een te moeilijk boek voor mij.” Gelukkig kunnen wij Bijbeltjes uitdelen in eenvoudig te begrijpen taal zoals de interactieve bijbeltjes. Deze staan vol met QR-codes die verwijzen naar uitleg, o.a. met video's. Ook verwijs ik vaak naar de website easyenglish.bible. Een website die, o.a. met eenvoudige commentaren, de hele Bijbel begrijpelijk uitlegt. Al dat materiaal en hulpmiddelen zijn natuurlijk prachtig maar het doel blijft om mensen dichter bij onze Hemelse Vader te brengen.
Gebed van ons allemaal is daarbij hard nodig!
God is goed!
Jan Peter Kapteijn
Amsterdam - Alleen Jezus kan ons echte vrede geven
Roerloos ligt de grote olietanker op het gladde water. Het is nu moeilijk voor te stellen maar amper 2 dagen geleden was dit schip nog in bijzonder zwaar weer in de Golf van Biskaje. De Indiase crew vertelt mij dat ze tot 40 graden slagzij hierbij maakten! De machinist werd zelfs tegen de muur van de messroom gelanceerd, met als gevolg een hoofdwond en een paar vingers ontzet, als ik aan boord kom is hij net weg naar een Amsterdams ziekenhuis voor medische behandeling. Ik heb de machinist vaker ontmoet en we kunnen het goed met elkaar vinden, we begrijpen elkaar goed, we delen dezelfde humor. Jammer dat ik hem nu misloop maar medische behandeling is nu belangrijker. Hij beschouwt zichzelf als 50% hindoe en 50% katholiek, een nogal wonderlijke mix maar in een land met ca. 330 miljoen goden is zoiets heel gewoon. Bid voor deze machinist dat hij Jezus voor 100% aanneemt als de Weg, de Waarheid en het Leven.
Een kleinere coaster bezoek ik regelmatig. Aan boord een gemixte crew met Albanezen, Egyptenaren en Oekraïners. Aan dek is een matroos met purschuim de luiken extra aan het afdichten. De overtocht naar Engeland staat voor die avond en nacht gepland maar er is zwaar weer op komst. Dat is dan ook onderwerp van gesprek tijdens de lunch. De kapitein overweegt om de volgende dag pas te vertrekken. Tijdens een eerdere storm is dit schip bijna gezonken op de Noordzee, toen is de bemanning van boord gehaald met een marine helikopter. De kapitein is toen alleen aan boord gebleven en heeft het schip op koers weten te houden waardoor het goed afgelopen is. C.S. Lewis schrijft het volgende over een schip in de storm.; ‘als we een schip in de storm zien, zijn we allereerst bezorgd om het welzijn van de bemanning en de lading. Daarnaast maken we ons zorgen over de koers van het schip, dat een aanvaring met andere schepen of rotsen voorkomen wordt. Maar de echte vraag die ertoe doet is; waarom vaart dat schip daar, waar komt dat schip vandaan en wat is zijn bestemming?’ En dat is hetzelfde met ons, vaak zijn wij teveel bezig met onze problemen en verantwoordelijkheden en we vergeten dat Jezus zei; Ik ben het Brood des Levens. Alleen Jezus kan ons echte vrede geven en niet al onze inspanningen voor ons dagelijks brood. Onder het eten vertel ik dit aan de bemanning. ‘Wow, u bent een echte filosoof’ roept de Egyptische matroos dan uit, maar ik vertel dat ik dit niet van mezelf heb maar dat dit in de Bijbel staat, hij krijgt van mij een Arabische kinderbijbel. Het klinkt gek maar zeemannen lezen graag kinderbijbels. Dan verschuift het gesprek want deze matroos woont naast een bedevaartplek in Egypte, waar Jozef&Maria met Jezus woonden toen ze moesten vluchten voor Herodes, hij vertelt mij daarover. Wat een geluk dat Jezus geen plaats nodig heeft om aanbeden te worden, Hij is niet aan tijd of plaats gebonden maar wil graag in ons wonen, zodat wij vanuit ons hart Hem gaan aanbidden. Bid voor deze Egyptische matroos dat ook hij Jezus mag toelaten in zijn hart. Die avond zie ik dat het schip toch de oversteek waagt, het is gelukkig goed afgelopen.
Op een avond word ik staande gehouden door de Douane. Een personenauto ‘s avonds op de kade is toch verdacht, gelukkig worden de Bijbels niet als smokkelwaar gezien en beide heren wensen mij veel succes. De Russische stuurman op het schip naast de kade vindt het wel heel grappig en zegt; ‘vallen ze nu ook al engelen lastig?’ Ik ben geen engel maar de scheepsbezoekers van het Havenlicht zijn wel boodschappers. Er is wereldwijd veel slecht nieuws maar wij mogen het Goede Nieuws brengen aan boord en dat is zeker geen nepnieuws maar 100% betrouwbaar, alleen die Waarheid kan zeemannen echt vrij maken.
Hartelijke groet,
Marien Gijsbertsen
Dordrecht - begrijp het nu ook, waarom God deze deur op het schip opende
Mijn naam is Fábio Jefferson, ik kom uit Brazilië. Ik heb in mijn leven goede ervaringen gehad, voornamelijk als zeeman aan boord van een schip, door het zien van Gods werk in mijn leven en in het leven van mijn collega's. In 2015, toen ik nog in Brazilië woonde, bad ik tot God om Hem te vragen mij te zegenen met een baan. Ik was nog niet zo lang werkloos. Ik wilde solliciteren naar een baan op een cruiseschip. Het werkte en al snel kon ik op een schip werken. Het jaar daarop toen ik al aan het werk was op een Italiaans MSC-cruiseschip, begon ik met evangelisatie onder mijn collega’s met eenvoudige woorden zoals: Jezus houdt van je en alleen Hij redt. Ik evangeliseerde zowel onder Brazilianen maar ook onder Italianen, Indonesiërs, Filippino's, Oekraïners en Indiërs. Dat zal ik nooit vergeten: ik was een keer in de keuken en plotseling kwam een jonge Oekraïner naar me toe. Ik vertelde hem over het evangelie. Ik zei: Jezus houdt van je. En hij vroeg: houdt Jezus van mij? Ja, zei ik en ging verder met hem over Jezus Christus praten en ik begreep dat hij aandacht schonk aan wat ik zei. Daarna werd hij een goede vriend van mij. Toen het Braziliaanse seizoen in april 2016 eindigde, ging het schip naar Europa. In Invergordon kwam ik bij de Church of Scotland. In deze kerk ontmoette ik verschillende broeders in Christus en ik was in de gelegenheid om Bijbels en evangelisatiebrochures mee te nemen om later aan mijn vrienden op het schip te geven. Dit deed ik dus graag. Toen we in Bergen Noorwegen aankwamen, bezocht ik daar Bergen Seaman`s Mission; Daar ontmoette ik een Engelse zendeling, die Portugees sprak en die Paul heette. In 2016 heb ik Bergen Seaman’s Mission twee keer bezocht en heb altijd Bijbels meegenomen en afgeleverd bij mijn metgezellen die op het schip werkten. Toen, in 2017-2018, ging het schip helaas in de volgende twee contracten naar de Middellandse Zee. Toen miste ik de Seaman`s Club, omdat die er in de steden waar het schip aanmeerde, niet was. Toen 2019 aanbrak, zou tijdens mijn laatste contract, tot mijn grote vreugde, het schip Precioza MSC, naar Noord-Europa gaan. Ik bezocht Bergen Seaman`s Mission opnieuw. Zoals altijd nam ik Bijbels mee en deelde ze uit aan mijn metgezellen. Bijbels in het Spaans, Engels, Indonesisch, Portugees, enz. Sommige vrienden van mij aanboord waren ongelovigen, hindoes, moslims en zelfs deïsten. Helaas heb ik de zendeling Paul in Bergen niet meer gezien, maar ik heb met hem contact kunnen opnemen via iemand die daar werkte. Ik sprak met Paul over wat er met me was gebeurd, maar omdat ik mijn laatste contract had, zou ik naar Nederland afreizen, omdat ik een relatie heb met een Christelijk Nederlands meisje. Toen, tot mijn vreugde, vertelde hij me over de Zeelieden Zending in Nederland. Als ik met hen zou willen werken, dan kon ik met Theo van Zuilekom praten. Zo gebeurde het en vandaag ben ik blij met dit geweldige werk. Ik zie en begrijp het nu ook, waarom God deze deur op het schip opende, zodat ik dan in de toekomst ook hier in Nederland zou kunnen helpen.
God zegene u allemaal.
Fábio Jefferson
Logos Hope - Een Zwitsers zakmes
Op de Logos Hope wordt gebeden, naar gemeenschappen uitgereikt en worden mensen toegerust voor het leven: Een soort Zwitsers zakmes.
Een grote nieuwe groep.
De vorige nieuwe groep was pas net helemaal ingewerkt, en de volgende groep beklimt de gangway. 60 man nieuwe aanwas. Dat geeft hoop op een levendige toekomst de komende paar jaar.
Wat is de volgende haven? Dat weten we soms pas als we al aan het varen zijn. Welke haven laat ons toe, en met wat voor covid-restricties? Na Kingstown zijn we nu juist op Curaçao aangekomen, het enige land waar we terecht kunnen voor het jaarlijkse groot onderhoud. Dat wordt uiteraard gecombineerd met diverse activiteiten aan wal.
Gebedskamer voor gestrande zeelieden.
We hebben tientallen eenzame cruise schepen zien drijven of voorbijvaren. Van de bidstonden en contacten met medezendelingen in de havens weet ik wat er speelt. We zijn hen niet vergeten! In deze gebedskamer aan boord werd de rauwe werkelijkheid van tienduizenden zeelieden die in wanhoop leven getoond, en is hard gebeden en hebben tranen gevloeid.
Boekenbeurs aan land? Helpen in een dorpje? Ruim twee maanden waren we in Saint Vincent, een van de minst welvarende landen in de Carieb, en aanvankelijk corona-vrij. Helaas veranderde dat voordat we aan de slag konden. Veel plannen zijn in het water gevallen: boekenbeurs, aansluiten bij kerken, enz.
Genezen!
Je hoefde echter niet ver te lopen om mensen te ontmoeten. Contacten leggen, wel en wee delen. In gebed een beroep op God doen voor zieke familie. Zo bad ik met iemand voor een familielid, met kritieke nood in het ziekenhuis. “En nu ook geloven, dat dit meer dan een ritueel is!” Een week later kwam ik peilen en prijs God! Degene voor wie we zo hard gebeden hadden was er ook, hersteld en wel!
Bouwprojecten op de valreep.
“Nieuwe stijl” is om uit te zoeken waar lokaal een praktische nood ligt. Zo konden we in de laatste weken met een huis helpen, in een schoolbibliotheek, met online lesgeven, en is er aan boord een lesprogramma ontwikkeld voor volwassenen taalonderwijs, dat inmiddels is geïmplementeerd. Ons verhaal in combinatie met daden geeft hoop Die doet leven!
Michiel Kramers
Regio IJmuiden - een rugtas met bijbels en lectuur op je rug vastgesjord
Kerst 2020 is alweer achter de rug. Onze woonkeuken staat nog steeds vol met door Anneke gemaakte kerstpakketjes voor arme zeelui: een linnen tasje met handdoek, shampoo, tandpasta en-borstel, een Sailor Bible en kinderbijbel voor het gezin thuis en wat snoepgoed. Als gevolg van Anneke haar lichamelijke conditie blijven onze scheepsbezoeken ver achter in vergelijking met voorgaande jaren. Wij doen wat we kunnen, de Heer weet ervan.
Tot onze verbazing hebben de geldende Corona-beperkingen in Nederland weinig effect op onze activiteiten. Het is overigens wel lastig om met een mondkapje op, na het beklimmen van de ruim zestig treden tellende wiebelende gangway, je verhaal te doen, waarom je het schip komt bezoeken. Op die statietrap is het raadzaam om jezelf stevig vast te houden, balancerend tussen dik ingevette leuningen en de staaldraden van de hijsinrichting en boven de gapende ruimte tussen wal en schip. Bovendien hangt er een rugtas met bijbels en lectuur op je rug vastgesjord. Wanneer alles goed gaat en je dan eenmaal aan dek staat, dan schreeuwt je lichaam om lucht, terwijl je die lucht ook weer nodig hebt om vanachter je mond/neusafdekking gedoseerd enkele Engelse zinnen uit te brengen die voor Aziaten begrijpelijk zijn.
Het gros van de zeelui die wij benaderen bestaat uit (a): Filippino’s, totaal varen er wereldwijd ca. 800.000 tot 1000.000 van deze nationaliteit en (b): Chinezen. Chinese bemanningen zijn doorgaans, na onze begroeting “”Ni Hao!”” (Hallo!) en “”Jesu Aini!”” (Jezus houdt van jou””) heel ontvankelijk voor het Woord van God. De Filippino’s zijn helemaal schatjes, over het algemeen. Zij vinden het al heel bijzonder dat Europese mensen aandacht aan hen besteden, zonder een tegenprestatie te vragen, gratis! En dat je ook nog de moeite neemt om ondanks de weersomstandigheden, baggerend door de ontzettend vervuilde omgeving van kolenstof, gemorste ijzererts en regenwater op het haventerrein, naar hen toe te komen.
Wanneer je dan voorstelt om voor hen te bidden en voor hun thuisfront, dan zeggen ze allemaal, verbaasd: ”Oh yes!, please!” Blijft u aub voor ons bidden, in het bijzonder voor Anneke haar gezondheid.
Vriendelijke groeten en Gods zegen,
Jan en Anneke Best
Rotterdam - een dienst, een gesprek en een bekering
Samen met onze nieuwe vrijwilliger Peter was ik aan boord van een bulkcarrier met een lading graan uit Australië. De bemanning was volledig Filipino en ontving ons heel gastvrij. Meteen hadden we meerdere gesprekken over het evangelie. Ook werden we uitgenodigd om mee te eten, maar dan niet zoals normaal in de messroom van de bemanning maar in de “officers’ mess” waar de kapitein en de stuurlui eten. Daar ontmoeten we de kapitein die heel blij is met onze komst en meteen vraagt of wij de volgende zondag een dienst konden houden aan boord. Die zondagmiddag werd ik naast Peter ook nog door René vergezeld. Met z’n drieën kwamen we met een groot gedeelte van de bemanning bij elkaar. We zongen meerdere liederen en na een proefrondje zong iedereen enthousiast mee. Filipinos zijn natuurlijk ook een heel muzikaal volkje. Daarna hield ik een preek over Johannes 3 – de ontmoeting van Jezus met Nicodemus. Terwijl de mannen aandachtig luisterden verkondigde ik het evangelie. Daarna hadden we nog een intensief gesprek met de tweede stuurman tijdens het avondeten. De week daarop gingen René en Peter weer op bezoek op dat schip en hadden ze een gesprek met de derde officier die nog veel vragen had. René legde nog een keer het evangelie uit en liet aan hem zien dat hij niet door zijn goede daden bij God kon komen maar alleen door het volmaakte offer van Jezus in zijn plaats. Hij begreep dat hij in Jezus mocht vertrouwen als zijn verlosser. Toen ik een paar dagen later nog een keer aan boord kwam had ik ook een gesprek met hem. Hij beaamde dat hij nu geleerd heeft dat hij door geloof in Jezus behouden is en niet doormiddel van zijn goede werken zijn heil moet verdienen. De derde stuurman was tot levend geloof gekomen door het werk van de Heilige Geest die ons als team in Rotterdam heeft gebruikt! Aan Hem zij alle eer!
Felix Henrichs
Amsterdam - hartelijk dank en doe de groeten aan uw vrouw
In het begin van het jaar hadden wij hadden bij ons thuis nog 20 kerstpakketten over en wilden die natuurlijk heel graag uitdelen. Op een ochtend kreeg ik het op mijn hart om naar een specifiek schip te gaan. Yvonne drong aan om te gaan. Toen ik aanboord kwam was ik zo blij te horen dat daar precies 20 bemanningsleden waren. Wat waren de mannen uit Letland, Rusland, Oekraïne en Filipijnen blij, want ze wilden de volgende dag met z'n allen kerstfeest aanboord vieren . Is dat niet geweldig! Weer een perfecte timing van God! Grote blijdschap was er op een zaterdagochtend aanboord van een grote tanker. Ze vonden me "een engel door God gezonden", zeiden ze. Ze waren dankbaar voor de witte cadeautasjes, die Yvonne de vrijdagavond ervoor nog had ingepakt. De hele bemanning heeft zo'n presentje gekregen. Ook de warme kleding viel in de smaak. Ik mocht met enkele mannen bidden. Ook de Interactive Sailor Bibles en Keychain QR-code Bible vonden sommigen heel erg mooi.
Ik kreeg de ingeving om ook naar een binnenvaartschip te gaan. Laat daar nou 1 Filipijn aanboord zijn die al een jaar zijn vrouw en kinderen niet heeft gezien, vanwege alle restricties. Het schip met ruim 30 man aanboord: uit Rusland, Polen, Oekraïne, Kroatië, waren blij mij aanboord te ontvangen, ondanks de werkdruk. Het schip was pas paar uur binnen en ik bood hen een zogenaamd "welkomst-geschenk" aan. Ik vertelde dat Yvonne die tasjes had ingepakt. "Echt waar?" reageerden ze. “Hartelijk dank en doe de groeten aan uw vrouw”. Ook kon ik een kort "pastoraal" gesprek voeren en heb enkele Interactive Sailor Bibles en Keychain QR-code Bibles gegeven. “Dat is erg interessant" zeiden ze. De eerste stuurman hoopte mij weer te zien, zei hij. God is aan het werk!
Hartelijk dank voor uw gebed en ander blijk van medeleven!
Theo en Yvonne van Zuilekom
De zeevarenden in deze nieuwsbrief heten in werkelijkheid anders. Om privacy redenen wordt hun echte naam niet vermeld. De foto’s in deze nieuwsbrief zijn met toestemming geplaatst. Onze dank gaat uit naar: City Bibles, WIN-NL Seafarers’ Ministry, Nederlandse Zeevarenden Centrale, Seamen’s Centre Amsterdam, Gospel Recordings Nederland, Evangelisatie Anderstaligen Service, De Bijbelvereniging, Zakbijbelbond, Christian Aid Ministries, Operatie Mobilisatie, Our Daily Bread Ministries en anderen niet met name genoemd, die allen op hun eigen specifieke wijze, een steentje bijdragen om het werk goed te kunnen doen.
Graag willen we opnieuw aan u vragen om te blijven bidden voor de gezondheid van de mensen van Het Havenlicht en hun gezinnen, maar met name voor Inez de Baat, Anneke Best en Jan Peter Kapteijn om door te kunnen gaan en te volharden in het speciale werk wat God gegeven heeft om te doen. Wilt u ook bidden voor geopende deuren en geopende harten! Wij geloven in een God van wonderen!
Hartelijk dank voor al uw trouwe waardevolle gebed en ander blijk van geweldig fijn medeleven!
Zo werkt de Heer door u heen, zodat zeelieden Zijn Woord kunnen horen en aanvaarden!
Wij zijn de Here God zeer dankbaar voor de vele mogelijkheden om een zegen voor zeelieden te kunnen zijn!