HERFST- EDITIE Nr. 166/2021
I
Inleiding
Zeelieden zien onderweg veel schoonheid van de schepping, zoals het Noorderlicht of van lichtgevend plankton. Door al dat natuurschoon (en ook natuurgeweld) is het voor veel zeelieden vanzelfsprekend dat er een God of iets hogers moet zijn. Maar Paulus zegt het iets indringender in de Romeinenbrief; Want de dingen van Hem die onzichtbaar zijn, worden sinds de schepping van de wereld uit Zijn werken gekend en doorzien, namelijk én Zijn eeuwige kracht én Zijn Goddelijkheid, zodat zij niet te verontschuldigen zijn. (Rom.1:20) Op de derde foto zien we Venus duidelijk zichtbaar recht voor het schip, ook wel de 'Morgenster’. Op verschillende plaatsen in de Bijbel wordt geschreven over de morgenster, meestal zinspelend op Jezus Christus. Morgenster, letterlijk wordt dit woord vertaald als 'lichtdrager'. Wanneer Jezus op aarde rondwandelt, vergelijkt Hij Zichzelf verschillende keren met licht. Hij noemt zichzelf dan "het licht der wereld". En Jezus zei ook: Ik ben een licht, in de wereld gekomen opdat ieder die in Mij gelooft, niet in de duisternis blijft. (Johannes 12:46)
Terwijl de wereld wanhopig is en veel van onze zogenaamde zekerheden onzeker blijken te zijn, schijnt de morgenster boven ons. Jezus is nog steeds dezelfde, de Heer regeert! Als je Hem al kent als je Verlosser en Heer, dan hoop ik dat deze gedachten je bemoedigen. Het zijn bijzondere tijden, maar als kinderen van het licht zou het ons ook niet moeten verbazen. Als je Jezus niet kent als je Verlosser en Heer, wel, dan schijnt het licht van Jezus nog steeds. Beschouw jezelf als een zondaar, bekeer je (keer je af van je zonde) en vertrouw op Jezus als de enige Redder. En dat is ook onze missie onder de zeelieden, als Het Havenlicht brengen wij het Licht aan boord! Hierover leest u weer in deze nieuwe nieuwsbrief.
Veel leesplezier!
Marien Gijsbertsen
Delfzijl en Eemshaven - een vraag om gebed
Deze keer geen bericht vanuit de Eemshaven. Helaas ben ik de afgelopen tijd niet in staat geweest om schepen te bezoeken. De oorzaak is dat is last heb van evenwichtsstoornissen die vooral met staan en lopen het ergst zijn. Het is het gevolg van een herseninfarct die een paar jaar geleden heb gehad. Het is afgelopen zomer best wel moeilijk geweest om te ervaren dat ik niet kan doen wat ik zo graag doe, mensen vertellen over de genade van God, vooral in deze tijd waarin het hele leven, door de pandemie, onder druk is komen te staan. Dat geldt natuurlijk helemaal voor schepelingen, die ver weg van huis, voor lange tijd verstoten zijn van hun gezinnen.
Maar ik behoud de hoop dat God mij zal herstellen. Vandaar mijn vraag om gebed. Er is hier, in Noord Groningen, veel strijd, de tegenstander heeft heel wat ijzers in het vuur, maar al gaat de boze nog zo tekeer, God heeft ons de beschikking gegeven over een Geestelijke wapenuitrusting. Ik vertrouw op mijn Geneesheer en jullie gebeden als een sterke gordel van bescherming.
God is goed!
Jan Peter Kapteijn
Rotterdam - een levende brief van Hem We zijn God er dankbaar voor:
- dat Hij voor ons uitgaat, in ons woont, en dat wij Hem, door genade, mogen volgen
- dat we de zeelieden mochten bezoeken; ieder van hen ontmoetten we voor het eerst
- dat we geleidelijk aan steeds vaker weer het schip op mochten, i.p.v. alleen aan dek
- dat Hij ons een eeuwig Evangelie heeft gegeven, door het offer van Zijn volmaakte Zoon
- dat zeelieden de Bijbel willen gaan lezen
- dat er ook gesprekken met hen plaats vinden, ondanks dat het werk hen zo in beslag neemt
- dat we, als gelovigen in Christus, een levende brief van Hem zijn.
- dat er mensen zijn, die voor dit werk bidden.
Wilt U bidden voor:
- Rajulan uit India? Hij heeft vooroordelen t.o.v. het christelijk geloof, maar wilde toch luisteren (en ik naar hem)
- Ajaan uit India? Door het overschrijven van de teksten van Gods Woord en vergissingen hierbij, zou de Bijbel niet meer betrouwbaar zijn,vindt hij.
- Een beveiliger aan de wal, en voor Turkse opvarenden
- Singh Klain, Tadzji en Ohm uit Myanmar: 1 van hen is Christen.
Dit las ik in een oude "Leidraad": Gelukkig waakt God over ons levenspad wanneer we Hem en zijn wijsheid zoeken. We hoeven daarom niet te wanhopen wanneer we die wijsheid van God zoeken en willen vinden.
U, die dit leest, wil ik van harte groeten, met de genade en de vrede van de Heer.
Wout de Vries
Amsterdam, Scheveningen - Ik ben de Wijnstok, u de ranken; wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt u niets doen. (Johannes 5:15)
Er is zoveel gebeurd, veel om dankbaar voor te zijn; zo ontmoette ik begin deze maand na ruim 2 jaar weer een zeeman uit de Malediven (een gesloten zendingsland) en kon ik het Lukas-Evangelie in zijn eigen taal (Divehi) met hem delen.
Begin augustus hebben we een kwartetavond belegd met zeemannen uit Indonesië, mijn zoons waren hier ook bij. De zeemannen waren niet bekend met het kwartetspel maar wel met de dieren die op de kaarten stonden; zoals de toekan, orang-oetan en de boa constrictor.
Elke keer werd het spel onderbroken met verhalen hierover. Mijn jongste zoon won glansrijk, maar dat was helemaal niet erg, want het was al geweldig om weer even in een familiesfeer te zijn. Een Russische zeeman oefent Engelse woorden met me en andersom oefen ik Russische woorden met hem. ‘Fiets’ vind ik een erg mooi woord; велосипед (spreek uit als velo-sip-jed, afgeleid van vélocipède), mijn uitspraak heeft nog wel wat oefening nodig. Maar dan herinnert deze stuurman zich dat ze van de seamensmission in Alaska gratis fietsen hebben gekregen, heel handig voor op het schip maar ook aan wal, en nu komt er weer iemand van de seamensmission met oa. gratis sokken en tandpasta, en dat komt ook weer goed van pas. Dus hij vraagt; ‘wat is dat toch, waarom doen jullie dat, wat drijft jullie om ons op te zoeken?’ Hierdoor kan ik hem het Evangelie uitleggen en wil hij ook een Russische Bijbel van me; want wat we echt nodig hebben is alleen Jezus. Het is vaak zoeken naar de juiste vorm of het moment om het Evangelie te delen met de zeemannen maar God voorziet, ook nu weer.
In juni kreeg ik weer een bericht van een Indiase zeeman die ik al langer ken. Hij is eerder ook bij ons thuis en in onze kerk geweest. En nu is zijn schip weer onderweg naar Nederland, helemaal vanuit Papua. Deze zeereis duurt ongeveer 50 dagen, vervolgens ook nog 1 week voor anker voor de kust bij Rotterdam maar half augustus lagen ze eindelijk weer in de haven. Maar even de benen strekken op de wal zat er voor de bemanning helaas niet in, maar gelukkig mocht ik wel aan boord komen. Het was echt geweldig om elkaar weer te ontmoeten en te luisteren naar alle verhalen. Ook hebben we hierbij een soort Bijbelstudie gedaan over Psalm 1; iemand die volkomen op God vertrouwt en helemaal laat leiden door Gods Woord is als een vruchtbare boom.
Hierna moest er natuurlijk ook gegeten worden, lekker pittig uiteraard. Mijn vriend liet mij ook diverse planten zien die hij uit Papua had meegenomen. De ‘Crown-of-Jesusplant’ vanwege de scherpe doorns op de stam en de ‘Heart-of-Jesusplant’ vanwege de kleur en vorm van de bladeren. Bijzonder mooie planten, een bewuste keuze om deze planten mee aan boord te nemen; want hiermee heeft mijn vriend een constante herinnering aan wat Jezus voor hem gedaan heeft. En ook; niet teveel zorgen maken, als God de planten en bloemen zo aankleed, dan zorgt Hij nog veel meer voor ons. En zo is het! Ook word ik voorgesteld aan diverse collega’s uit India en Rusland. Ik merk dat mijn vriend in goed aanzien staat bij zijn collega’s, laten we bidden voor hem dat hij onderweg aan boord een blijvend getuigenis van Jezus zal zijn.
Hartelijke groet, en dank voor al het medeleven en gebed!
Marien Gijsbertsen
Zeemans zending vanaf de Logos Hope -“Ship-to-Ship”- een gebedsverhoring voor mij
Kingstown, Saint Vincent en de Grenadines. Hier waren we in januari ook, maar toen ging de stad in lockdown. De havenportier had ons naar het kantoor verwezen en we kwamen niet verder dan een slordig briefje met een telefoonnummer. Daarna volgden de avonturen in Curaçao en met de vulkaan. Hoe pak je een nieuwe haven aan? We speelden de bal door aan onze contactpersoon, die de havenmeester kent. Deze contactpersoon zei dat we sowieso de lokale schepen wel konden bezoeken, met name de ferry Gem Star, “en vraag naar Uncle Gussy.” Zo gezegd zo gedaan. “Hallo, wij zijn van Logos Hope en we zoeken Uncle Gussy van de Gem Star”. “Snel, stop die auto die net wegrijdt, dat is Gus!” Een heel dankbare man achter het stuur. We maakten gauw een afspraak. Zodoende liet de poort ons door. We werden gauw vrienden met de bemanning van de Gem Star en mochten gratis mee naar de kleinere eilanden. Een gebedsverhoring voor mij! De geheimzinnige kleinere eilanden. Wij hielpen met wat trossen en reparaties op de ferry. Maar we kregen ook een open deur om andere schepen te bezoeken, zij het slechts tot de gangway.
Die arme Carib-zeelui mogen nergens van boord lijkt het wel! Ze vragen de havenwerkers boodschappen te doen. Voor de tweede wtk van de Lady Shazeeda heb ik z’n telefoonnummer opgewaardeerd bij de supermarkt om de hoek. En hij wilde boeken, veel boeken. Niemand anders hoeft een Bijbel hoor, zei hij. Ik op en neer naar de Logos, waar het boekendek inmiddels open was voor publiek. Eenmaal terug, zei de beste man dat de kapitein ook een Bijbel wilde, en een woordenboek. Maar... de volgende dag lag hun scheepje ineens ten anker in de baai. Niet getreurd, een groep van onze gezellen had net boot training en de stuurman wilde de boeken wel even afgeven (#foto). Wat een verrassing! “Maar volgende keer nemen we ook wat eten en drinken mee, en kleding, wat zien die mannen er uit!” Ja, zo proberen we elke gelegenheid te pakken. In Castries, St. Lucia, zochten we gauw contact met John Honere, die daar al 25 jaar scheepsbezoeker is. We hebben van alles samen gedaan, vooral scheepsbezoeken en elkaar aanmoedigen. Op naar de volgende haven, Bahama’s.
Bid maar mee dat we daar ook weer een goede Bijbelse basis vinden, dankzij de toerusting aan boord.
Michiel Kramers
Regio IJmuiden- zij tonen zich heel blij en dankbaar
Zo maar drie willekeurige voorbeelden van onze bezoeken.
De Chinese kapitein die ik spreek in het deck-office van een bulkcarrier zegt dat hij in Vancouver een KJV-bijbel heeft gekregen van een Port Missionary. Tijdens zijn verlof bezoekt hij, ondanks dat hij Jezus nog niet heeft aangenomen, wel een christelijke bijeenkomst (Ondergrondse Kerk) thuis bij zijn beste vriend in het dorp waar hij woont. Ik geef hem een NIV-Bijbel in het Mandarin om te lezen. De 3e Stuurman die bij dit gesprek aanwezig is krijgt er ook een. Ik bid voor hen daar in het kantoor dat God Zichzelf aan hen zal openbaren wanneer zij daar in lezen. De bemanning krijgt Chinese Sailor Bibles en drie man lopen met mij mee naar de auto waar Anneke hen voorziet van kleding en persoonlijke pakketjes. Zij tonen zich heel blij en dankbaar. De gezagvoerder van een ander Chinees schip zegt dat er, inclusief hijzelf, alleen Boeddhisten aan boord zijn. Wanneer ik hem een Chinese bijbel geef, toont hij toch belangstelling. Ik laat hem Filippenzen 4:6,7 lezen. Hij zegt uit eigen beweging dat hij dit boek zeker gaat lezen en drukt het aan zijn hart. Toen ik daarna alleen met hem was vertelde hij mij dat zijn moeder en zijn tante christenen zijn, maar in het geheim.
Ongetwijfeld zijn beide vrouwen blij dat hun zoon, resp. neef, nu beschikt over Gods Woord en danken zij Hem voor ons bezoek daar aan de andere kant van de wereld.
Weer een ander schip heeft een Filipijnse bemanning onder leiding van Griekse officieren.
Twee Griekse cadetten lopen met mij mee naar Anneke in de auto op de kade. Zij zijn gisteren aan boord gekomen, vers van de Zeevaartschool in Griekenland, dus het is hun eerste schip, de eerste dag van een 10 maanden contract. Zij lopen nog in een smetteloos uniform en zijn heel beleefd. Wij geven hen beiden een Grieks! Nieuw Testament en bidden voor hen, daar bij de auto. Zij zijn diep onder de indruk dat hun zeegaande carrière op deze manier begint, met de zegen van God!
Blijft u a.u.b. voor ons bidden, in het bijzonder voor Anneke haar gezondheid.
Vriendelijke groeten en Gods zegen,
Jan & Anneke Best
Dordrecht, Rotterdam - iedereen luisterde goed naar het Woord van God
Mijn ervaring aan boord was geweldig. Ik heb met Wout 4 schepen bezocht in twee havens in Rotterdam. Zoals ik al zei, het was een geweldige ervaring, want op het eerste schip konden we het evangelie delen met de Filipijnse bemanning, we gaven Bijbels (Sailor Bibles), in het Tagalog en Russisch. Iedereen luisterde goed naar het Woord van God en waren erg vriendelijk.
Hoewel we op het tweede schip niet naar binnen mochten om het evangelie te brengen, konden we echter wel buiten, Bijbels aan enkele Indiase zeemannen geven en spraken we een beetje over het Woord van God. Ik verwonderde me toen ik een zeeman uit India vroeg: Geloof je in Jezus? Hij zei ja, want God is één. Ik was het met hem eens toen hij me vertelde dat religie niemand, maar dat alleen Jezus redt. Uiteindelijk hebben 3 mannen uit India de Bijbels persoonlijk uit onze handen ontvangen.
Op het derde schip konden we naar binnen, maar we hadden geen langdurig gesprek zoals op het eerste. we lieten toen op een tafel Bijbels en traktaten achter die over het evangelie spraken.
Aan boord van het vierde en laatste schip hebben we veel gepraat.
Ook hebben we geluncht met een paar bemanningsleden omdat ze ons hadden uitgenodigd.
Later, toen ik van tafel opstond kwamen er 2 Filippino’s naar mij toe die om Bijbels vroegen. Ik heb de Bijbels toen aan hen gegeven, en zij bedankten mij hartelijk. Op het zelfde moment vroeg een jonge man uit Ethiopië, die aan boord werkte, mij ook om een traktaat dat over het goede nieuws van Jezus sprak.
Ik heb de Heer gedankt voor de gelegenheid om Zijn wil te doen.
We namen heel blij en God dankend, afscheid voor al deze goede ervaringen en ook voor de vriendelijke manier waarop ze ons behandelden.
Fábio Jefferson
Amsterdam - om over de grootheid van God te vertellen
Daar zat ik (Yvonne) dan, in de auto op weg naar de havens. Omdat Theo maanden mijn mantelzorger was, kon hij niet naar de havens, nu, omdat ik niet alleen gelaten kon worden in verband met vallen, ging ik mee en kon ik in ieder geval niet vallen. Zo bijzonder, ik mocht zittend in de auto, de zeemannen, die ook voor mij gebeden hadden, vertellen van Gods bewarende hand over mijn leven. Ik heb de zeelieden psalm 23 voorgelezen waarin staat dat de herder het hoofd van zijn schapen zalft. Dit deed Hij om ongedierte tegen te gaan en zo wil onze Goede Herder onze hoofden zalven tegen "ongedierte". Ik ben het levende bewijs dat ik "beschermd" was, tijdens de opname op de IC, het "ongedierte" kon mij niet doden! Het gebed van veel mensen heeft vrucht gedragen, het was mijn tijd nog niet! Zoals God voor mij de Goede Herder is, zo wil Hij ook de Goede Herder zijn voor de zeelieden!
En bij een volgende scheepsbezoek heeft Yvonne weer mogen getuigen. Deze zeelieden op de foto hebben regelmatig gevraagd hoe het met haar gaat. Zij zijn destijds meteen voor haar aanboord gaan bidden toen ze van haar valpartij hoorden. Meerdere Bijbels en tekstkaartjes en een houten kruisje zijn dankbaar in ontvangst genomen. En natuurlijk ook kleding werd weer ijverig uitgezocht en meegenomen. De Oekraïense kapitein kreeg een prachtig flessenscheepje. Aan boord vroeg een wat oudere Filipijnse zeeman aan mij of ik voor hem wilde bidden en dat heb ik gedaan en ik geef dan altijd na het gebed een kort "preekje".
Toen ik weer thuis was ontving ik van hem een bericht dat hij zich zo goed voelde na het gebed. Alle eer aan de Heer! Een Chief Officer uit Belarus was reuze blij met mijn bezoek! "Geweldig" reageerde hij enthousiast, toen ik hem de Interactive Sailor Bible liet zien. Hij was gelovig, zei hij. Moge de Heer hem aanraken en zegenen! Aan boord van een Passagiersschip mochten wij (Theo en een senior lid van onze kerk) een kerkdienst leiden. Dat was de allereerste “kerkdienst” die men aanboord van dit schip had.
De aanwezigen hebben een Interactive Sailor Bible gekregen alsmede de Qr-code sleutelhanger Bijbel. Het was een fijne dienst en er werden al meteen plannen gemaakt voor een volgende keer.
Met 11 zeemannen uit Peru heb ik aanboord een samenkomstje gehouden, beknopte Bijbelstudie gegeven en samen gebeden. Daarna nog even met z'n allen naar de auto voor kleding etc. Meerdere van deze zeemannen ken ik al geruime tijd, en ik was gevraagd om hun schip weer te bezoeken om "predicando la Palabra de Dios“,zoals zij zelf zeiden.
Hartelijk dank voor al uw trouwe gebed en ander blijk van medeleven!
Theo en Yvonne van Zuilekom
De zeevarenden in deze nieuwsbrief heten in werkelijkheid anders. Om privacy redenen wordt hun echte naam niet vermeld. De foto’s in deze nieuwsbrief zijn met toestemming geplaatst. Onze dank gaat uit naar: City Bibles, WIN-NL Seafarers’ Ministry, Nederlandse Zeevarenden Centrale, Seamen’s Centre Amsterdam, Gospel Recordings Nederland, Evangelisatie Anderstaligen Service, De Bijbelvereniging, Zakbijbelbond, Christian Aid Ministries, Operatie Mobilisatie, Our Daily Bread Ministries en anderen niet met name genoemd, die allen op hun eigen specifieke wijze, een steentje bijdragen om het werk goed te kunnen doen.
Graag willen we opnieuw aan u vragen om te blijven bidden voor de gezondheid van de mensen van Het Havenlicht en hun gezinnen, maar met name voor Jan Peter Kapteijn, Hanny de Vries, Inez de Baat en Anneke Best, om door te kunnen gaan en te volharden in het speciale werk wat God gegeven heeft om te doen. Wilt u ook bidden voor geopende deuren en geopende harten! Wij geloven in een God van wonderen!
Hartelijk dank voor al uw trouwe waardevolle gebed en ander blijk van geweldig fijn medeleven!
Zo werkt de Heer door u heen, zodat zeelieden Zijn Woord kunnen horen en aanvaarden!
Wij zijn de Here God zeer dankbaar voor de vele mogelijkheden om een zegen voor zeelieden te kunnen zijn!