LENTE- EDITIE Nr. 172/2023
Inleiding
Er is altijd, zomer en winter, zeer grote behoefte aan mutsen. Het zijn prachtige “deur-openers” om het evangelie te brengen. Als u breien leuk vindt, willen wij u heel graag het breipatroon toesturen. Heeft u mooie jassen, truien, en goede kleding over? Zeelieden ontvangen ze graag. Het komt regelmatig voor dat zeelieden geen reistassen (meer) hebben. Mocht U een reistas of cabinetas niet meer gebruiken? Zeevarenden zijn er ontzettend dankbaar voor.
Namens de zeevarenden heel hartelijk dank aan alle gevers en ondersteuners!
Wij komen graag voor een presentatie over het werk!
Amsterdam, IJmuiden, Scheveningen - en u zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u vrijmaken
Vorige week had ik een ontmoeting met een oude bekende. Een Indonesische zeeman die ik 4,5 jaar geleden gesproken heb, het was echt mooi om elkaar weer tegen het lijf te lopen. Het liefste wilde hij even weg van het schip, wandelen ofzo maar dat zat er helaas niet in door diverse werkzaamheden op het schip.
Gelukkig hadden we wel tijd en gelegenheid om elkaar te spreken in de mess-room, ik leerde hierbij Indonesische woorden; waaronder het woord ‘Merdeka’, dat betekent vrijheid. Daarover kwamen we in gesprek want was is vrijheid? Bijvoorbeeld een zeeman ervaart veel vrijheid als hij na 9 maanden eindelijk het schip af mag. Of misschien vrijheid bij financiële onafhankelijkheid. Een bezoek aan Amsterdam-Centrum betekent voor veel mensen ook ‘vrijheid’, maar het blijft allemaal relatief en nooit genoeg. Veel van deze vrijheid leidt weer tot meer gebondenheid.
Alleen Jezus kan ons echte vrijheid geven. Mijn vriend is zoekend, laten we bidden dat hij de Waarheid mag vinden!
Bij een ander scheepsbezoek was er geen belangstelling voor mijn komst. Dat is teleurstellend maar dat gebeurt ook. Bij het verlaten van dit schip sprak ik aan dek toch nog een bemanningslid. Bij het zien van het kruis op mijn helm gaf hij een spontaan getuigenis, hij zei; ‘vroeger leefde ik in de wereld, ik deed waar ik zin in had, maar God greep mij in mijn nek, vanaf dat moment leef ik met Jezus en is mijn leven radicaal veranderd, Jezus is mijn Heer. Bid alsjeblieft voor mij en ga vooral door met jullie werk, ik bid ook voor jullie; het Evangelie dat is wat de zeemannen echt nodig hebben.’ Als afsluiting van dat scheepsbezoek hebben we nog samen gebeden, het was wederzijds erg bemoedigend.
Hartelijke groet en dank voor al het meeleven en uw gebed.
Marien Gijsbertsen
Regio IJmuiden - de jonge Chinees staat nog steeds in zijn Chinese Bijbel te lezen
Aan de Buitenkade van Tata/Hoogovens liggen twee bulkcarriers. Een met Shanghai als thuishaven, met Chinese bemanning. Het andere schip vaart onder Noorse vlag, maar de kapitein komt uit India, de 1ste stuurman is een Roemeen, terwijl de rest van de bemanning uit Filipino’s bestaat. Deze samenstelling is typerend voor het internationale karakter van het werk dat wij voor de Here Jezus mogen doen. Hij heeft het toch gezegd: ”…tot aan het einde van de wereld”! Samen met Anneke ga ik bij de Chinezen aan boord. De twee mannen aan dek tonen herkenning op onze begroeting: Ni Hao (Hallo) en Yesu Aini (Jezus houdt van jou), maar verder spreken zij zeer slecht Engels. Wij geven hen beiden een Chinese bijbel, die zij aannemen. De jongste van de twee begint er meteen in te lezen (zie foto).
Diverse bemanningsleden lopen intussen gehaast langs ons heen en weer. Er is kennelijk iets spannends aan de hand. Wij komen niet veel verder met deze twee en besluiten om voorlopig maar even van boord te gaan en begeven ons naar het andere schip dat aan dezelfde kade ligt. Op het volgende schip worden wij hartelijk verwelkomd door de Filipijnse bemanningsleden.
De Indiase kapitein (Hindoe) krijgt een flessenscheepje als kennismmakingscadeau, plus een Sailor Bible, waaruit ik hem Filippenzen 4:6,7 hardop laat voorlezen daar in het Deckoffice. De Chief Officer begeleidt ons naar de crew’s messroom, waar wij Sailor Bibles, bijbeltekstkaarten, houten kruisjes met de naam JESUS erin uitgezaagd uitreiken. Wij bidden voor de daar aanwezige bemanningsleden, voor henzelf, maar ook voor hun familieleden in het Verre Oosten. Twee mannen lopen mee naar Anneke in de auto op de kade. Zij krijgen 17 pakketjes met shampoo, tandpasta, handdoek, wollen muts, T-shirt, warme sokken, alsmede twee tassen vol met door Anneke gewassen en gestreken kleding. Ook voor deze twee bidden wij.
Terug rijdend komen wij weer langs het Chinese schip. Ik besluit om toch nog maar een keer aan boord te gaan. De jonge Chinees staat nog steeds in zijn Chinese Bijbel te lezen! Wij geven nog een extra aantal Bijbels, onder voorwaarde dat zij die ook werkelijk gaan lezen. Die verzekering krijgen wij. Vrijwel alle zeelui die wij ontmoeten tonen respect voor de bijbel, wanneer wij hen erop wijzen dat het een ”Boek van God” is.
Blijft u aub voor ons bidden, in het bijzonder voor Anneke haar gezondheid.
Vriendelijke groeten en Gods zegen,
Jan en Anneke Best
Rotterdam - wat worden we toch vaak zo vriendelijk ontvangen aan boord
Op een kleine tanker word ik uitgenodigd om bij een bemanningslid te komen zitten, die zijn kantoorwerk er voor opzij zet. Hij komt, net als enkele anderen, uit Indonesië. Er ontstaat een gesprek over wie God is, voor hem, en dat geeft een opening om te vertellen over Zijn genade, betoond aan zondaren, en over de verzoening.
Op een ander schip spreek ik Jovito, uit de Filippijnen, Hij leidt aan boord wekelijks aan een kerkdienst. Hij is zo'n voorbeeld, en is een bemoediging voor alle andere zeelui, op dit schip, en op andere schepen. De zondagse dienst wordt bijgewoond door een groepje van ongeveer zes landgenoten.
Dan, weer op een ander schip, spreken een Filipijnse opvarende, John en ik over aartsvader Jacob (Israël), over het leven van Jozef, en over het geloof, het vertrouwen wat zij in God hebben. Ook hier was er kort contact met een bemanningslid uit Rusland, en uit de Oekraïne, om hen te bemoedigen met Gods woord in hun eigen taal. Wat worden we toch vaak zo vriendelijk ontvangen aan boord.
Om voor te danken: voor de vrijheid om dit te mogen doen.
Om voor te bidden: de zeelieden die we ontmoeten en voor Gods leiding en bescherming in de havens.
Met vriendelijke groet,
Wout de Vries
Delfzijl en Eemshaven - de kracht van gebed
Vanwege problemen met lopen en staan, bezoek ik voorlopig geen schepen meer. Maar het is fantastisch dat Harm mijn werkzaamheden heeft overgenomen. Ook ervaar ik de leiding van onze Heer door de mensen die met Harm mee gaan. Altijd spannend als je voor het eerst volledig onbekend terrein betreed. Zelf heb ik in mijn begin periode heel wat strijd ervaren. Maar hoe geweldig is het als je vooraf om leiding vraagt en de eerste de beste contacten bijzonder positief zijn.
Hierdoor ontvang je bevestiging dat God erbij is.Ik denk dat de meeste schepenbezoekers dat herkennen. Er is natuurlijk ook afwijzing en zelfs tegenwerking, want reken maar dat de tegenstander zich niet onberoerd laat. Zo ervaar ik dat ook met mijn ziekte. Het blijft jammer dat ik hier binnen zit te typen over anderen die mijn werk over hebben genomen, hoe dankbaar ik hierover ook ben, ik houd mij vast aan Zijn Woord. Daarin lees ik toch echt dat bij God alle dingen mogelijk zijn voor wie gelooft (Markus 9:23) Dus geloof opent de schatkamer van God’s onbeperkte mogelijkheden. Maar ik hoor op de achtergrond dat bekende stemmetje, ja maar, waarom genees je dan niet? Stuurt God dan ziekte of komt genezing op Zijn tijd? Dat ervaar ik in elk geval niet als Bijbels. Wel kan er tegenstand zijn. Vandaar dat ik hulp zoek bij mijn mede gelovige broeders en zusters. Hulp in de vorm van gebed zodat de overwinning in de vorm van genezing zal plaatsvinden. Niet alleen naar mij toe, ook alle problemen die schepelingen moeten meemaken zijn uiteraard belangrijke gebedspunten. In elk geval bedank ik jullie voor alle steun en dat zijn werk hier in de Eemshaven en Delfzijl doorgaat.
Het verlangen blijft om dit soort gangway weer te kunnen betreden.
Jan Peter Kapteijn
Dordrecht en Rotterdam - ik kon openlijk spreken over wat God in mijn leven heeft gedaan
Op een schip waren mensen van verschillende nationaliteiten, zoals Turken, Filippino's, Bengalezen, Polen, Indiërs, Georgiërs en Roemenen. In het begin spraken we met een Roemeen die zei dat hij soms naar de orthodoxe kerk gaat en ons vragen stelde over God en zijn relatie met Hem. We beantwoordden de vragen, maar ik kon ook openlijk spreken over wat God in mijn leven en in het leven van mijn gezin heeft gedaan en dat laat zien hoe goed God is en hoe we Hem kunnen vinden in moeilijke momenten van het leven. Ik zou ook kunnen zeggen dat Jezus de enige weg, de waarheid en het leven is dat ons naar de hemel brengt en dat hij stierf als een mens die hij was voor onze zonden, maar weer opstond omdat hij God is. Daarna overhandigde ik ook verschillende Christelijke lectuur en de Interactive Sailor Bijbel, een Bijbel in het Tagalog (Filipijnen) en een Georgische Bijbel.
Ze bedankten ons. Ik gaf ook andere Bijbels en aan een jonge zeeman uit Bangladesh die iets van het evangelie hoorde. De meesten van hen stonden open voor het aanvaarden van de boodschap. We dronken koffie en thee en toen vertrokken we. Op een ander schip kwam iedereen uit Myanmar. De bemanning was erg aardig voor ons en vroegen ook naar Seamen’s Christian Mission. Ik gaf ze de Interactive Sailor Bijbel en ze kregen ook wat andere evangelische lectuur van ons. Ze waren allemaal blij, ze boden ons eten aan maar we hadden alleen tijd voor koffie.
Het was een zegen.
Fábio Jefferson
Delfzijl en Eemshaven - het is dankbaar en voldoening gevend werk
Afgelopen jaar heb ik de werkzaamheden met betrekking tot Het Havenlicht overgenomen van Jan Peter Kapteijn wat hij wegens ziekte niet meer kan verrichten. Voordat Jan Peter niet meer in de mogelijkheid was, zijn we wel samen op pad geweest. Iedere ontmoeting op de schepen is bijzonder. Vaak is er een hart tot hart gesprek, worden er vensters geopend en mogen we zaaien. Ook mede dankzij de “stille” werkers (mutsen, flessen, kruisen, lectuur). Het wordt zeer gewaardeerd door de bemanning. Er zijn op dit moment weer 2 mensen, die ook hart hebben voor dit werk, het zijn: Tjeerd Peter en Anja. Prijs de Heer. Het is dankbaar en voldoening gevend werk! Het Havenlicht voorziet zeker in een behoefte.
Gods zegen op alles.
Met hartelijke groet,
Harm van Zwol
Rotterdam - wij vragen u om voor ons en deze mannen te bidden
Momenteel beleven wij een humanitaire crisis in de Rotterdamse haven. Op de Blue Sky III - een 70jaar oude ijsbreker die aan de ketting ligt, zit een bemanning van 8 mannen uit Sri Lanka, Myanmar en Rusland al maanden vast. Ze hebben al vier maanden geen salaris gehad (de Rus zelfs zeven maanden niet) en kunnen omdat ze helemaal geen geld krijgen ook niet naar huis. Hun gezinnen leiden nood – rekeningen kunnen niet betaald worden, de kinderen kunnen niet naar school en ze kunnen ook niet eindeloos geld blijven lenen. De Griekse eigenaar van het schip betaald niet – ook geen liggeld of andere dingen. Hij zorgt niet voor eten, drinkwater, stroom, internet of de afvoer van het afval. Zelfs de spoeling op de wc’s doet het niet meer. En de zoon van de eigenaar zit ook aan boord. De bemanning wil geen contact met hem en zeggen, dat ze hem anders misschien iets zouden aandoen. De moraal aan boord is heel laag. De mannen zitten onschuldig gevangen in het buitenland ver van huis zonder hoop op uitkomst. In mijn 13jarige bediening heb ik zoiets schrijnends zelden meegemaakt.
De ITF (internationale zeelieden vakbond) doet alles om de eigenaar te dwingen om te betalen. En wij als SCFS zorgen ervoor, dat ze in ieder geval eten krijgen. Maar op dit moment ontvangen ze ook geen drinkwater. De kok moet naar de dokter vanwege heftige rugpijn, maar niemand wil dat voor hem betalen. René en ik proberen hen te bemoedigen en hen hoop te geven en natuurlijk delen we ook het evangelie met hen en ook de zoon van de eigenaar, want hij zit ook in een hele moeilijke situatie. We proberen om goed voor de mannen te zorgen en bidden, dat geen van hen zelfmoord zal plegen. Wij vragen u om voor ons en deze mannen te bidden.
Voor meer informatie klik op de link:
https://www.rijnmond.nl/nieuws/1629635/internationale-bemanning-krijgt-niet-uitbetaald-en-zit-al-maanden-vast-op-oude-ijsbreker-in-rotterdam-beverwaard
Hartelijk dank voor jullie ondersteuning!
Gods zegen en een hartelijke groet,
Felix Henrichs
Ship2Ship bediening – het “schip tot schip” werk gaat door
Het werk van de “schip tot schip” bediening op het O.M. schip gaat mooi door.
Er is nu een tweede seminar aan de gang voor de nieuwe groep.
In Charlois Rotterdam kwam ik zeelieden tegen,
die in het Zuiderpark langs mijn raam voorbij liepen.
Graag uw gebed voor wijsheid om de juiste richting te kiezen.
Michiel Kramers
Amsterdam - een prachtige honger naar Gods woord
De Filipijnse bemanning zaten met z'n allen al op mij te wachten en toen ik om het hoekje keek werd ik met gejuich ontvangen. Men herkende mij van een scheepsbezoek 6 jaar geleden. Grote openheid en honger naar Gods Woord.
Ze vroegen of ik mutsen bij me had. Ja natuurlijk!
Aanboord van schepen met Russen, Bulgaren, Polen, Letlanders, Oekraïners, Maleisiërs, Indonesiërs, Schotten, Ieren, Nederlanders, Belgen, Denen, Grieken, Roemenen en Fransen, was er steeds een hartelijk ontvangst.
Op een enkele uitzondering na is er altijd een prachtige honger naar Gods woord. We lezen met de bemanning een stukje uit de Bijbel en bidden.
Speciaal voor een Filipijnse matroos ben ik even bij een binnenvaartschip schip langs geweest. Wat was hij blij met het bezoek.
Op een ander schip mochten vier Filipijnen spoedig naar huis en zo konden we vier prachtige rug / schoudertassen aan hen meegeven, die heel erg goed van pas kwamen. Met de twee Filipijnse zeelieden op de foto hebben we een middagje doorgebracht. Eerst bij een paar molens wezen kijken daarna bij ons thuis aan de koffie en (veel) koekjes en als afsluiting een autoritje op de dijk. Yvonne heeft Psalm 23 voorgelezen in hun eigen taal: Tagalog. Terug bij hun schip, toen het al donker was, hebben we met hen gebeden en werden we bij afscheid hartelijk omhelsd.
Op een avond kreeg ik de gedachte om de volgende dag een potje Multi-vitaminepillen mee naar de haven te nemen. Laat nou die ochtend aanboord van een schip iemand vragen of ik ook vitamine pillen heb?
Een Filipijnse zeeman wil zich laten dopen als hij weer thuis is en vroeg om een colbertje en stropdas om er dan netjes uit te zien. Laat er nou ook een colbertje in onze auto liggen en zelfs stropdassen hadden we voor hem.
Zo werkt de Heer, via het gesproken woord maar ook via daden.
Hartelijk dank voor uw trouwe gebed en ander blijk van medeleven!
Theo en Yvonne van Zuilekom
De zeevarenden in deze nieuwsbrief heten in werkelijkheid anders. Om privacy redenen wordt hun echte naam niet vermeld. De foto’s in deze nieuwsbrief zijn met toestemming geplaatst. Onze dank gaat uit naar: City Bibles, WIN-NL Seafarers’ Ministry, Nederlandse Zeevarenden Centrale, Seamen’s Centre Amsterdam, Gospel Recordings Nederland, Evangelisatie Anderstaligen Service, De Bijbelvereniging, Zakbijbelbond, Christian Aid Ministries, Operatie Mobilisatie, Our Daily Bread Ministries en anderen niet met name genoemd, die allen op hun eigen specifieke wijze, een steentje bijdragen om het werk goed te kunnen doen.
Graag willen we opnieuw aan u vragen om te blijven bidden voor de gezondheid van de mensen van Het Havenlicht en hun gezinnen, maar met name voor Michiel Kramers, Jan Peter Kapteijn, Hanny de Vries, Anneke Best en Inez de Baat, om door te kunnen gaan en te volharden in het speciale werk wat God gegeven heeft om te doen. Wilt u ook bidden voor geopende deuren en geopende harten! Wij geloven in een God van wonderen!
Hartelijk dank voor al uw trouwe waardevolle gebed en ander blijk van geweldig fijn medeleven! Zo werkt de Heer door u heen, zodat zeelieden Zijn Woord kunnen horen en aanvaarden!
Wij zijn de Here God zeer dankbaar voor de vele mogelijkheden om een zegen voor zeelieden te kunnen zijn!